Kijken met de ogen van een kind

Op de hoek van onze straat wordt gebouwd. Graafmachines zijn druk aan het werk. Tijdens onze dagelijkse wandeling komen we er steevast langs. Mijn zoontje staat er dan met volle aandacht bij. In alle rust, een lange tijd, geconcentreerd en zichtbaar genietend.



Geloofsopvoeding
Als we in de kerk praten over geloofopvoeding, dan denken we vaak: "Wij moeten onze kinderen iets leren over geloven". Ik zou het anders willen stellen: Onze kinderen kunnen óns, volwassenen, opvoeden in geloven.

Aanwezigheid
De verwondering, de overgave en het vertrouwen zijn bij het kind van nature aanwezig. Zijn levensvreugde is natuurlijk. Wij grote mensen moeten nogal eens ons best doen voor deze innerlijke houding. We ervaren dat niet meer vanzelf. In mijn geval moet ik er wat voor laten. Ik zou toch immers zoveel nuttigs kunnen doen op dit moment? Maar ik sta hier aan de rand van een bouwput… Ik oefen aan de hand van mijn zoon in geduldig aanwezig zijn. Ik stel me open voor de indrukken van het bouwterrein. De beelden, geluiden en geuren. En dan opeens kan het in alle reuring van de bouwplaats stil worden in mijn hart. En een gebed van dank welt op. Gewoon omdat wij hier zijn.

CS

terug naar nieuwspagina
naar: Zachter....