Vertellen

Hier vind je nieuwe versjes en verhalen, en advies over kinderboeken
en bijbelverhalen bij het thema.

De legende van Christoffel

Heel lang geleden werd in een ver land (Zuid-Turkije) een kind geboren, dat Reprobus heette. Toen hij opgegroeide werd hij zo groot als een reus. Hij was afschuwelijk om te zien. Altijd was hij op zoek naar iemand die nog groter en sterker was dan hij. Dat was niet makkelijk! Hij besloot dat hij alleen de machtigste koning op aarde wilde dienen. Zo kwam hij bij een grote koning, van wie gezegd werd dat er niemand op de wereld groter was dan hij. Toen hij zag hoe groot en sterk Reprobus was, nam hij hem in dienst als lijfwacht.
Op een dag kwam er een speelman naar het hof, die zong en speelde op de luit. Telkens als de speelman zong over de duivel maakte de koning snel een kruisteken. Want hij was bang dat de duivel hem kwaad zou doen. Toen Reprobus zag dat de koning bang was voor de duivel, dacht hij: 'Dan is die duivel dus groter en machtiger dan de koning. Ik ga hem zoeken, want hem wil ik dienen.'

Zo gebeurde het. Hij vond de duivel, in een onherbergzame streek. Samen met de duivel trok hij rond. Maar op een keer kwamen ze langs een kruisbeeld langs de weg. De duivel had het kruisbeeld nog niet gezien, of onmiddellijk ging hij er angstig vandoor, en maakte een flinke omweg om het kruisbeeld heen. Toen begreep Reprobus dat iemand nog machtiger was dan de duivel: degene die aan het kruisbeeld hing. En hij besloot om hem te gaan zoeken en te dienen.

Een kluizenaar vertelde hem, wie Christus was. En Reprobus vroeg: hoe kan ik Hem dienen? De kluizenaar zei: ‘Je moet zoveel mogelijk bidden’. Reprobus antwoordde: ‘Bidden? Ha, ik weet niet wat dat is!’

Toen zei de kluizenaar: 'Ken je die rivier waarin veel mensen bij het oversteken verdrinken? Jij bent groot en sterk. Ga daar wonen en draag de mensen over. Dat zal koning Christus op hoge prijs stellen’. Zo gebeurde het, Christoffel bouwde een hutje op de oever, hij maakte van een jong boompje een staf en gedurende lange jaren droeg hij mensen door de woest stroom naar de overkant.

Eens lag hij in zijn hut te rusten, toen hij een kinderstem hoorde roepen: 'Reprobus, kom naar buiten en zet me over.' Hij liep naar buiten, maar zag niemand. Dat gebeurde nog een keer. De derde keer trof hij een kind aan op de oever, dat vroeg of hij hem over wilde zetten. Reprobus liep met het kind op zijn schouder het water in. Op datzelfde moment begon het water te stijgen, steeds hoger, en werd het kind zwaar als lood. Hij werd bang dat ze zouden verdrinken.

Toen hij met de grootste moeite aan de overkant kwam, zei hij: 'Kind, wat was je zwaar! Het leek wel of ik de hele wereld op mijn schouders had!' Het kind zei: ’Je droeg ook de hele wereld op je schouders. Ik ben Christus, de koning, die jij al die tijd hebt gediend. En ik geef je een nieuwe naam: Christophorus, Christus-drager. Plant je staf in de grond naast je hut en hij zal bloeien en vrucht dragen.’ En zo gebeurde het.

Daarom hebben reizigers tot op de dag van vandaag vaak een afbeelding van Christoffel bij zich, bijvoorbeeld aan een sleutelhanger. Hij is de beschermheilige van de reizigers geworden.