Bidden en vieren

Hier vind je voorbeelden van gebedjes en viermomenten voor thuis,
en informatie over rituelen en tradities.

Thuis Pasen vieren: Rol die steen weg!

Pasen is het feest van hoop en nieuw leven. Met Pasen mogen we dat waar we ons zorgen over maken, of dat wat ons tegenhoudt, loslaten. We vieren Pasen en we rollen de steen weg, net als in het verhaal van Pasen uit de Bijbel. Hoe kun je thuis Pasen vieren?

Voorbereiden
- Zet (watervaste of acryl)stiften en/of verf klaar
- Zorg voor een aantal goed beschilderbare keien
- Je kan de plaat van de grot hierbij gebruiken. De onversierde stenen kan je voor de opening van de grot op elkaar stapelen.
- Zet een kaars klaar

Steek een kaarsje aan 

Lieve God, we steken vanochtend deze kaars aan.
Het is een teken van het licht van Pasen.
Het laat ons zien dat het licht sterker is dan het donker,
dat het leven sterker is dan de dood.

Lees samen het voorleesverhaal van de paasochtend 'Pasen in de tuin'
Het is vroeg in de morgen. De zonsopgang geeft alles een rode waas. Rood als de ogen van de drie vrouwen, Maria uit Magdala, Salomé en Maria de oude moeder van Jakobus. Samen zijn ze haastig op weg naar de graftuin, naar het graf waarin Jezus vrijdag is neergelegd. De dauw maakt hun kleren nat, maar ze merken het niet. De vriendinnen hebben al twee nachten nauwelijks geslapen. Zó kapot zijn ze van wat er vrijdag is gebeurd met hun vriend, hun leraar, hun geliefde Jezus. Die naar de berg Golgotha werd gebracht om te worden gekruisigd.

Hij had al dertig zweepslagen gehad en moest daarna zelf de zware balk dragen, de stad uit, over een weg vol stenen en keien, zijn dood tegemoet. Mensen langs de weg hadden hem uitgejouwd. Maar veel vrouwen, ook zij drieën, hadden staan huilen. Jezus had zelfs nog iets tegen ze gezegd: ‘Huil niet om mij, vrouwen van Jeruzalem, maar om deze stad, om je kinderen. Als ze mij doden, hoe loopt het dan af met iedereen?’ Weer was hij gevallen, de stenen bezeerden zijn knieën. Een paar uur later was hij gestorven aan het kruis. En snel, zonder verzorging, hadden vrienden hem in een graf neergelegd dat pasgeleden was uitgehakt in de rots. Een loodzware steen werd voor de opening gerold. Want het was bijna sabbat, een grote feestdag voor de stad, en dan moest de doden begraven zijn. De vriendinnen hadden niet meegevierd. Zo gauw de marktkramen open waren hadden ze potten vol geurende zalf gekocht om de volgende ochtend Jezus’ lichaam mee te gaan verzorgen.

‘Hoe komen we straks in het graf?’ vraagt de jongere Maria. ‘Ja,’ zegt Salomé, ‘Wie zal de steen voor de ingang voor ons wegrollen?’ ‘We zijn sterk, samen lukt het ons wel,’ zegt de oude Maria. In de verte zien ze de ingang van de tuin. De begroeiing is verwilderd, grafmonumenten staan schots en scheef verspreid op het oude terrein. Achterin is het nieuwe gedeelte. ‘Die kant op!’.‘Ik zie nog niemand,’ zegt Maria, half opgelucht, ‘Ook geen soldaten om ons tegen te houden.’ Salomé omklemt de pot met balsem en loopt flink door. Dan schrikken ze. Wat is dat? De steen is al opzijgerold. En die steen is enorm groot! Aarzelend komen ze dichterbij, bukken zich en gaan voetje voor voetje de ruimte in. Geen Jezus. Ze deinzen terug als ze aan de rechterkant een engel zien zitten in witte kleren. Die zegt vriendelijk: ‘Niet schrikken! Jullie zoeken Jezus die gekruisigd is. Hij is niet hier. Kijk, dit is de plek waar hij was neergelegd! Ga het maar vertellen aan de andere leerlingen. Jullie zullen Jezus terugzien in Galilea, waar je vandaan komt. Hij zal voor jullie uitgaan!’

Salomé is helemaal overstuur en wil maar een ding: wegrennen! Weg van het verdriet, de schrik, de lege plek waar Jezus gelegen heeft! Maar de oude Maria knielt neer. Ze legt haar handen op de plek waar de dode heeft gelegen. De afdruk is nog te zien. Ze pakt een steentje op, een stukje rots. Het graf was nog niet af toen Jezus erin werd gelegd. Op dit steentje heeft Jezus gelegen. Dit steentje weet wat er daarna gebeurd is. Maar steentjes praten niet. Of toch. Maria houdt het tegen haar borst. In haar hart wordt ze rustig. Ook de andere twee vrouwen rapen een steentje op en houden het tegen hun hart, hun mond, hun oor, hun wang. Dan komen ze overeind. De engel is weg. De zon is op. Ze moeten gaan. Ze hebben een verhaal te vertellen!

Stenen versieren
In het verhaal hoorde je over de grote steen die weggerold was van het graf. Nu mag je zelf een mooie steen versieren. Pak een steen weg voor de opening van de grot. Zo haal je zelf de steen voor het graf weg. De steen mag je mooi versieren. Zo maak je van de steen die doet denken aan het verdriet van Goede Vrijdag, een steen van hoop en vrolijkheid van Pasen!

Samen bidden
Lieve God,
De steen hebben we weggerold,
het graf is leeg en licht.
De steen is van ons hart gerold
en met een blij gezicht

gaan we naar buiten en vertellen
Uw verhaal aan iedereen.
Voor wie moe en zonder hoop is
leggen we een pasensteen.

Zegen wie we tegenkomen,
zegen ons op deze dag..
Dat we mogen blijven dromen
dat U blij ons blijven mag.

Amen.

Stenen verstoppen
Ga samen naar buiten en verstop de stenen. Zo breng je de vrolijkheid en de hoop van Pasen verder.

Veel plezier!

Meike Hettinga en Marjet de Jong