Verdiepen

Hier vind je achtergrondinformatie bij het thema, voedsel voor je spiritualiteit
en tips voor de geloofsopvoeding.

Laat de benauwenis achter je!

Steeds meer ruimte: van benauwd naar vrij.
Veertig dagen voor Pasen, hier klinken verschillende Bijbelverhalen mee. Jezus, die veertig dagen in de woestijn verblijft en op de proef gesteld wordt door de duivel.
En langer geleden: het volk Israel dat onder leiding van Mozes wegtrekt uit Egypte (staat symbool voor land van angst, van benauwenis), dwars door de zee heen (symbool voor dood en nieuw leven), op zoek naar het land van belofte; dat land, dat God zo dichterlijk aan Mozes belooft: 'naar een land, goed en wijd, naar een land,vloeiende van melk en honing...."
Vanuit de benauwenis naar een land 'goed en wijd', wie maakt die zoektocht niet mee in zijn leven? Het frappante in het Bijbelverhaal is dat ze in de onherbergzame woestijn belanden en daar veertig jaar (d.w.z. een mensenleven lang) blijven rondzwerven! Wel veel meer ruimte, maar van de regen in de drup, zou je kunnen zeggen. De generatie die weggevlucht is, zal het beloofde land niet binnengaan, pas de volgende generatie mag in het land gaan wonen. Waarom?

Slavenmentaliteit
De joodse hoogleraar Judith Frishman stelt: die generatie mocht het Beloofde Land niet binnengaan omdat ze nog een slavenmentaliteit had. Dat blijkt uit tal van verhalen, die zich afspelen in de woestijn. En met de mentaliteit van een slaaf kun je het Beloofde Land nu eenmaal niet binnengaan. Daarvoor moet je een vrij mens zijn. Die vrijheid moesten ze met vallen en opstaan met elkaar verwerven in die veertig jaar. De woestijn is oefenplaats.
Mooie vraag voor de veertigdagentijd: waarin heb ik een "slavenmentaliteit"? Waarin ben ik onvrij, verslaafd, benauwd, afhankelijk? Eten, alcohol, i-phone, tv? Bewondering, waardering, een schitterend huis, druk, druk, druk? En hoe zit dat in ons gezin? Veertig dagen om te oefenen, te experimenteren met vrijheid, met 'steeds meer ruimte'.

Waarvoor zou ik ruimte maken?
En voor wie of wat is die ruimte dan bedoeld? Op duizend manieren wijst de bijbel ons de richting: voor de ander, vooral voor de naaste die het moeilijk heeft. En voor aandacht voor alles wat echt belangrijk is in het leven. De kinderen bv? Ooit zei een moeder van bijna volwassen kinderen tegen mij: als ik het over kon doen zou ik veel minder dingen willen doen en veel meer tijd gewoon maar op de bank willen zitten met de kinderen.

NS